Uregulowania dotyczące renty w kodeksie cywilnym.
Umowa renty spełnia funkcję alimentacyjną. Jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach znaczonych tylko co do gatunku1. Na uwagę zasługuje fakt, iż umowa ta ma charater osobisty oraz w zależności od postanowień - odpłatny lub nieodpłatny. Zgodnie z regulacją prawa cywilnego, do renty nieodpłatnej zastosowanie mają przepisy o darowiźnie, natomiast do odpłatnej – przepisy o sprzedaży. Dla celów dowodowych umowa powinna być stwierdzona pismem2. W umowie należy wskazać termin płatności świadczenia, a w przypadku jego braku rentę pieniężną należy płacić z góry, natomiast świadczenia w rzeczach w terminie wynikającym z celu i właściwości świadczenia. Jedną z form świadczenia określonego w art. 903 kodeksu cywilnego jest tzw. renta alimentacyjna3, która ma na celu zrekompensować szkody powstałe wskutek śmierci bliskiej osoby – jedynego żywiciela rodziny. Na wysokość rekompensaty wpływa m.in.:
- utracony dochód zmarłego,
- pozbawienie najbliższych korzystania ze wsparcia zmarłego, np. przy wykonywaniu różnorodnych prac na rzecz rodziny: opieki, pomocy w nauce,
- krzywda jaką doznała osoba wskutek nagłego zerwania więzi rodzinnych.
Kolejną z form świadczenia jest tzw. renta odszkodowawcza, przysługująca pokrzywdzonemu w określonych przypadkach. Wśród przesłanek nabycia prawa do renty należy wymienić zmniejszenie widoków powodzenia na przyszłość, zwiększenie potrzeb poszkodowanego oraz całkowitą lub częściową utratę do pracy zarobkowej5.
Chcesz uzyskać pomoc w uzyskaniu renty alimentacyjnej? Na skutek uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia utraciłeś zdolność do pracy zarobkowej? Doznałeś szkody w następstwie śmierci żywiciela rodziny? Umów się na spotkanie ze skutecznym adwokatem Tomaszem Piróg
